Και εκεί που λέω ότι το έχω παρακάνει με τα ψάρια, μια ευχάριστη και αναπάντεχη επίσκεψη έγινε από δύο λιμνόφιλους. Μαζί τους φέρανε και ένα δώρο. Ένα υπέροχο matsuba, το οποίο δεν το είχα στην συλλογή μου. Γίνεται να πεις όχι ?
Το νερό της λίμνης έχει φτάσει στους 6C και έχω σταματήσει εδώ και καιρό να ταΐζω. Η πλάκα ήταν με την τελευταία τροφή που τουq έδινα. Ήταν βυθιζόμενη. Πρώτη φορά δοκίμασα τέτοια τροφή και τα μεγάλα μου ψάρια (~10 χρονών) έψαχναν μονίμος την τροφή στην επιφάνεια. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι για πρώτη φορά στην ζωή τους θα πρέπει να ψάξουν και στον πυθμένα για να βρουν αυτά που τους δίνει το αφεντικό τους.