Περί γενετικής
 

Τις προάλλες διάβαζα ένα άρθρο στο ίντερνετ που έλεγε πως μερικοί πιστεύουν ότι η υπερεκτροφή των μονομάχων συγκεκριμένα έχει κάνει το είδος πιο ανθεκτικό σε μεγαλύτερες τιμές ph η τουλάχιστον ανταπεξέρχεται καλύτερα.
Και ρωτάω εγώ:
1. Κατά πόσο αληθεύει αυτό;
2. Είναι δυνατόν να πετύχουμε κάτι τέτοιο μέσο επιλεκτικής αναπαραγωγής και σε άλλα είδει όπως κιχλίδες; (δηλαδή να τις κάνουμε ανεκτικές σε τιμές πέραν του φυσιολογικού)
:confused:

Θα σου γράψω αργότερα την αποψη μου, αλλά ξεκίνα διαβαζοντας αυτά

http://www.aquatek.gr/vb/showpost.ph...81&postcount=4 ;)
http://www.aquatek.gr/vb/showpost.ph...90&postcount=6

1. Οι μονομαχοι του ειδους splendens (του κοινου ειδους δλδ που πωλειται συνηθως), ακομα και οι "αγριοι", ζουν σε μεγαλη γκαμα παραμετρων, σε μετριο πεχα 6-8. Ιδανικα 7 και οχι σε οξινο.
Kαι απο σκληροτητα οτι ναναι, gh 5-15.
Θερμοκρασια ζεστη γενικοτερα, Τροπικο κλιμα, αναλογα την εποχη (δυο εποχες βροχες-ξηρασια) 24-30C. (και αντοχες και σε μεγαλυτερη γκαμα, αλλα με ρισκο ασθενειων)

Πρεπει ομως να κοιταμε και τι ευνοούν οι καθε συνθηκες και τους αλλους οργανισμους σε ενα ενυδρειο. Πχ τα παρασιτα, τα βακτηρια κλπ, αναλογα το ψαρι που εχει το ενυδρειο και σε ποια απο αυτα ειναι ευαλλωτο και δεν εχει μαθει ο οργανισμος του να αμυνεται εκ φυσεως (ανοσοποιητικο κλπ) ;)
Αν δεν μπορουμε και δεν ξερουμε, απλα παμε by the book της φυσης και καθαριζουμε.

Οσο για τις ... "λακουβες" ειναι μυθος.
Μπορει τα νερα να ειναι ρηχα στους ορυζώνες που ζουν ως επι των πλειστων και στα ποταμια, αλλα εχουν απεραντο μηκος και πλατος και ειναι πεντακαθαρα.
Τα λιτρα λοιπον ειναι απειρα.
Οσοι "φυλακιζονται" πραγματικα σε καποιες λακουβες, με τις ακραιες συνθηκες που περιγραφονται, δεν σημαινει και οτι εχουν το ιδιο ποσοστο επιβιωσης με τους προηγούμενους.
Δεν νομιζω να θελουμε ενα ενυδρειο-λακουβα με ακραιες συνθηκες, για να δουμε αν θα επιζησει ο δικος μας μονομαχος.
Μια μικρογραφια ορυζώνα θα ηταν προτιμοτερη :cool:

2. Με τις επιλεκτικες αναπαραγωγες ή γενικα με την εκτροφη σε "ενυδρειακο περιβαλλον", δεν κανουμε τα ψαρια (γενικα ολα τα ειδη) "ανθεκτικα". Μαλλον το αντιθετο.
Τα "μαθαινουμε" να προσαρμοστουν σταδιακα και να ζουν σε λιγο διαφορετικες συνθηκες (εννοω πεχα σκληροτητες κλπ) απο οτι ζουσαν. (και το "μαθαινουν" με το σκληρο τροπο, δια του θανατου αυτων που δεν μπορεσαν να προσαρμουν και της επιβιωσης και διαδοσης αυτων που μπορεσαν. Οπως κανει και η φυση μεσα στο περασμα των αιωνων)
Αν τα επιστρεψουμε (τα ψαρια εκτροφης) στο "αγριο" νερο, θα εχουν παρομοιο προβλημα, οπως οταν μεταφερουμε "αγρια" ψαρια σε "ημερο" νερο.
Η καθαριοτητα του νερου (τοξικα, ΝΗ3 ΝΟ2 κλπ) παραμενει ως αναγκαιοτητα.
Και μαλλον μεγαλυτερη αναγκαιοτητα στα ημερα ψαρια (εκτροφης), που με τα φαρμακα που τρωνε συνηθως (αντιβιωσεις οτι ναι και χωρις λογο) και τις μεθοδους αποστειρωσης (για μεγαλυτερο ποσοστο επιβιωσης στην εκτροφη τους και κερδος απο τις πωλησεις περαιτερω), γινονται λουληδες. (Παρτε παραδειγμα δυο δημοφιλη ειδη. Δισκους και γκαπις. Τα κοιτας απλα και πεφτουν αρρωστα. Ουτε μεταβολες στις παραμετρους αντεχουν, ουτε τιποτα).
Εκτος του οτι με τις ανεξελεγκτες αντιβιωσεις, εχει εξαπλωθει και προβλημα παθογονων, ανθεκτικων σε αντιβιωσεις.
Αν προσθεσουμε και τα ψαρια που τρωνε στη μαπα και διαφορες ορμονες πχ για επιπλεον χρωματισμο κλπ, εκει ξεφευγουμε στα προβληματα, που φτανουν σε μειωμενα προσδοκιμα ζωης ή/και στειρότητας.
Δεν επεκτεινομαι καν στα γεννετικα τροποιποιημενα ψαρια, ή στις ακραιες επιλεκτικες αναπαραγωγες, που βγαζουν ψαρια "τερατα".
Η ιστορια μας δειχνει οτι οσο πιο πολυ επεμβαινουμε και τροποποιουμε τις διαδικασιες της φυσης, τοσο περισσοτερο σκατα τα κανουμε.

ενα "σχετικο" θεμα για διαβασμα, εδω
http://www.aquatek.gr/vb/showthread.php?t=83531

αυτη ειναι και η μεγαλη αληθεια δυστιχως.