η Bella
 

η σκυλίτσα της φωτογραφίας βρέθηκε πριν από 2 μήνες παρατημένη σε ένα χωράφι μαζί με τα 5 νεογέννητα κουτάβια της. κάποια κυρία ανέλαβε την προστασία και την φροντίδα τους όλο αυτό το διάστημα, κι αφού δόθηκαν όλα τα κουτάβια αποφάσισα να αναλάβω εγώ την μητέρα.
Η Μπέλα ήρθε στο σπίτι μας την προηγούμενη Δευτέρα. Της έκανα αμέσως ένα μπάνιο γιατί ήταν σε άθλια κατάσταση (τόσο καιρό στο χωράφι) και την επόμενη μέρα επισκεφθήκαμε τον κτηνίατρο όπου της έγιναν όλα τα απαραίτητα εμβόλια, εξετάσεις, αποπαρασίτωση κτλ (δεν ήξερα ότι ένα σκυλί κοστίζει τόσο πολύ :D ). Είναι λοιπόν ένα καθαρόαιμο ημίαιμο τεριέ περίπου 2 ετών και μόλις 8 κιλά, υγιέστατη κι αρκετά ζωηρή αλλά ταυτόχρονα και πάρα πολύ φοβισμένη. Φανταστείτε ότι τις 3 πρώτες μέρες δεν έβγαινε καν για βόλτα απλά για ένα μικρό περίπατο στην πυλωτή και ξανά πίσω. Μετά από ένα 4ημερό στην εξοχή φάνηκε να εξικοιώνεται με την παρουσία μας και το λουρί της, τόσο πολύ μάλιστα που σήμερα με περίμενε πως και πως για την μεσημεριανή της βόλτα.
Στην πρώτη φωτό όπως ήταν μετά το μπάνιο την πρώτη μέρα και στη δεύτερη μετά το κούρεμα.

πολυ ωραια η μπελα!!!:p
δυσκολα καποιος κανει μια τετοια κινηση.......σε τιμα!

Μακη, συγχαρητηρια κι απο μενα, για την κινηση σου και την αποφαση να υιοθετησεις την Bella. Εχει μια θλιψη στα ματια της, μαλλον εχει περασει πολλα η κακομοιρα.

Καλώς την δέχθηκες φιλαράκι,τόπες και τόκανες τελικά ,καλο κουράγιο και υπομονή :p.Και να ξέρεις οτι το σκυλί είναι ο μονάδικός (άνθρωπος) που θα σου ανταποδώσει την καλοσύνη που θα του προσφέρεις.

μπραβο φιλε μακη εκανες μια πολλη καλη κινηση πολλη ομορφη η σκυλιτσα σου :)

πολυ ωραια η μπελα:p

Κουκλάρα!!! Ελπίζω να έχεις συνειδητοποιήσει ότι την έχεις πατήσει χοντρά ε? Θα καλομάθει τώρα και άμα καθυστερείς την βόλτα της θα σου φέρνει το λουρί στο χέρι όπως κάνει ο δικός μου τώρα (κανίς)...

Μακάρι γιατί προς το παρόν την σέρνω για να την βγάλω βόλτα. 10 μέρες τώρα κάνουμε βόλτες στην πυλωτή γιατί είναι πολύ φοβισμένη. Μάλλον έχει φάει πολύ τσαμπουκά από άλλα σκυλιά και είναι κότα. Την πήγα δυο φορές στο πάρκο και ήταν άστα να πάνε. Μές το άγχος. Για να μπορέσει να κάνει τη δουλειά της έπρεπε να την διατηρώ ήρεμη όλη την ώρα με χάδια και γλυκόλογα. Μόλις φερμάρει κάποιο άλλο σκυλί (οποιουδήποτε μεγέθους και φύλλου) με τραβάει για να γυρίσουμε πίσω. Το πρόβλημα είναι καθαρά ψυχολογικό. Φαντάζομαι ότι σιγά σιγά θα το ξεπεράσει και θα αποκτήσει και πάλι εμπιστοσύνη στον εαυτό της.