Δεν του εκανε την δουλεια πια και επρεπε νε κλεισει τον διακοπτη...

ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ με το γατουλη σου ...........:(

κουραγιο φιλε.
και μενα 2 φορες που αρρωστησε ο σκυλος μου ημουν χαλια. δεν μπορουσα να χαρω με τιποτα

Αν θυμάσαι και εγώ έχω μια άρρωστη γατούλα http://www.aquatek.gr/vb/showthread.php?t=56061
Πολλοί είπαν να την κοιμήσω...φυσικά και δεν το έκανα. Προς το παρόν είναι καλά...μπορεί να ζήσει άλλα 5 χρόνια υγιέστατη, μπορεί να βγάλει ξανά όγκο από μέρα σε μέρα...
Εσύ ξέρεις τι είναι καλό για το ζωάκι σου...πάντως ότι και να γίνει, να είσαι μαζί του αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει.
Εύχομαι να πανε όλα καλά.

δεν ειναι λυση το να κοιμησεις ενα ζωακι! εμενα ενα ημιαιμο κοκερ που εχω, εχασε απο μολυνση το ενα ματι κ μ ειπε ο κτηνιατρος οτι θα χασει κ το αλλο κ δεν μπορει να σωθει. και τωρα δεν βλεπει και απο το αλλο, τον εχω σε μια μεγαλη αυλη και ειναι τυφλος. δεν αντιμετωπιζει κανενα προβλημα μονο οταν τον ταϊζουμε πρεπει να μυρισει για να καταλαβει που ειναι το φαγητο τ! Ioanna.bar μπραβο σ που δεν τ εκανες ευθανασια και το κρατησες! μακαρι να ειναι καλα το ζωακι σ!

Δυστυχως εχασα τον καλυτερο μου φιλο...:cry::cry::cry:
Με πηρε τηλεφωνο ο κτηνιατρος, ο φιλαρακος μου δεν εβγαλε την νυχτα...
Το σπιτι ειναι αδειο, δεν φωναζει κανεις, δεν κανει κανενας πλεον διαολιες...
Τωρα δεν με σκουνταει κανενας κατω απο το γραφειο, για να ανεβει πανω μου και να γραφουμε παρεα στο φορουμ...
Αντιο αγορι μου...:cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry ::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry ::cry::cry::cry::cry:

ελα ρε φιλε!!!κριμα!!!:roll::roll::roll:

δυστυχως εχουμε χασει οι περισσοτεροι απο ενα ζωο και σε καταλαβαινουμε απολυτα!!!
κριμα πολυ!!!
δυστυχως αυτα ειναι τα αναποφευκτα!!

:(:(:(:(

:smt086

Η χαμένη αγάπη ξεχνιέται μόνο με μια νέα αγάπη.
Μπορείς να βρεις ένα καινούριο μικρό γατάκι και να του δώσεις όλη την αγάπη σου.
Εγώ πριν από πολλά χρόνια έμεινα με την χαμένη αγάπη και δεν το τόλμησα zw.

ρε φιλε πως ξενερωσα τωρα...πωωωω...κατσε λιγο καιρο και κλαψε το φιλαρακι σου..για να πεθανε τοσο γρηγορα παει να πει οτι ηταν πολυ σαβαρα...αυτο που ειπε ομως και ο παραπανω να κανεις...να ξαναπαρεις ενα μικρο γατακι μετα απο λιγο καιρο...και μη μπερδευτεις δε θα αντικαταστησεις το προηγουμενο σου γατο αλλα θα δωσεις αγαπη σε ενα αλλο ζωακι...οταν πεθανε η ροτβαιλερινα μου δε σκεφτομουνα οτι θα παρω αλλο σκυλο..μετα απο 1 χρονο ομως πηρα τη τζακρασελινα μου η οποια μας εχει τρελανει οικογενειακως μιας κα ιδεν αντεχα αλλο να μην εχω σκυλο...να ξερεις οτι το επομενο σου γατι θα το αγαπησεις ακομα περισσοτερο...
να και το βιντεακι απο τη σιμπα που το φτιαξαμε λιγες μερες μετα που πεθανε...
http://www.youtube.com/watch?v=1zDZn3zQWyU
rip κουραμπιεδακο

Παιδια σας ευχαριστω ολους.
Αυτο που με ποναει περισσοτερο, ειναι οτι ο "ροζακης" μου εσβησε μονος του μες τη νυχτα, σε ενα κλουβι ενος κτηνιατρειου...
Δεν ημουν διπλα του...:cry::cry::cry:
Και του το ειχα υποσχεθει...:cry::cry::cry:

Κι αν δεν ήσουν σωματικά εκεί, είσασταν νοητά μαζί. Λυπάμαι για το φίλο σου και, όπως πολλοί εδώ μέσα, το έχω ζήσει και σε καταλαβαίνω...

Πολύ λυπάμαι φίλε μου, κρίμα...

:(:(:(:(:(:(:(:(:(
πολυ κριμα.
κουραγιο και παλι.
-------------------------
και νομιζω εκανες οτι ηταν δυνατο. εγω σου το αναγνωριζω.
μπραβο

Όλοι μας το έχουμε περάσει και είναι ότι το χειρότερο φίλε μου... να τον έχεις μέσα στην καρδιά σου για μια ζωή.

:(:(:(:(:(

κριμα το καημενο!:( σκεψου να παρεις ενα απο τα πολλα αδεσποτα γατακια που χαριζουν οι φιλοζωικες! θα ειναι πολυ τυχερο κ ειμαι σιγουρος οτι θα σε κανει χαρουμενο!

Του είχες ήδη δώσει την αγάπη σου όλες αυτές τις ημέρες και το καταλάβαινε. Μην έχεις τύψεις. Οπως και οι άνθρωποι μερικές φορές, έτσι και τα ζώα επιλέγουν να πεθανουν μόνα, χωρίς να βλέπουν την αγωνία του αγαπημένου τους συντρόφου. Εμένα αυτό μου έχει τύχει με 3 γάτες οι οποίες δεν ήταν και άρρωστες, απλά έφυγαν απο βαθιά γεράματα και με ένα κουνέλι το οποιο ήταν άρρωστο. Οι γάτες ήταν σπίτι μου και κάθε φορά που θα έλειπα για λίγο (για καμμιά ώρα δηλ,) "έφευγαν" χωρίς να τις βλέπω. Το κουνελάκι, όπως και ο γατούλης σου, ήταν στον κτηνίατρο. Τί να πείς?....Συμπτώσεις?
Να σκέφτεσαι ότι εστω και για σύντομο διάστημα, το ζωάκι ήταν τυχερό που έζησε μαζί σου τόσο όμορφα. Αφού ήταν να φύγει, τουλάχιστον δεν υπέφερε για καιρό. Μην πάρεις αμέσως άλλο γατάκι. Ασε να ξεπεράσεις αυτό που έχασες και βλέπεις...

φιλε μου λυπαμαι, αν θελεις κανενα γατακι μπορω να σου κρατησω ενα μιας και η δικια μου η πονηρη την εχει κανει τη δουλεια και θα γεννησει σε λιγο καιρο.

θα ειναι ζωντανος στη μνημη σου.
και οπως σου ειπαν τα παιδια..οταν ερθει ο καιρος...μην αφησεις ολη αυτη την αγαπη που μπορεις να δωσεις ανεκμετταλευτη. καποιος νεος τετραποδος φιλος εχει την αναγκη σου οπως την ειχε και ο "κουραμπιεδακος".

πραγματικα δεν φανταζεσαι το ποσο στεναχωρηθηκα.....:(
σε νιωθω οσο δεν παει φιλε μου...

κι εγω σου το αναγνωριζω πως εκανες ΟΤΙ περναει απο χερι σου και εισαι παραδειγμα προς μιμηση για ολους οσους εχουν την τυχη να εχουν ενα ζωακι διπλα τους!

δεν εχει σημασια που δεν ησουν σωματικα,γιατι οπως ειπαν και τα παιδια,ησουν ψυχικα..
τα ζωα το καταλαβαινουν αυτο...

κανε κουραγιο και κρατα τις καλυτερες αναμνησεις και την ανακουφιση οτι το ζωο εζησε σαν βασιλιας οσο το ειχες και εισεπραξε πολυ αγαπη...

εζησε ευτυχισμενο!αυτο εχει σημασια!

για μενα και παλι μπραβο σου

τι να πω....κριμα

Διάβαζα καθημερινά το θέμα σου και έλπιζα ότι ο γατούλης σου θα τα καταφέρει!
Και εγώ όταν έχασα το πρώτο αρσενικό γατάκι μου ...το σκότωσε αμάξι μπροστά στα μάτια μου πριν προλάβω να πεταχτώ και να το σώσω! υιοθέτησα την επόμενη μέρα ένα μικρό θηλυκό αδέσποτο γατάκι που έρχονταν στο σπίτι και έπαιζε με το δικό μου.
Και δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή καθότι μου χάρισε 12 ολόκληρα ευτυχισμένα χρόνια και μου έδινε με το παραπάνω την αγάπη της και την συντροφιά της.
Πάρε ένα μικρό αδέσποτο γατάκι απο την αρχή και δώσε του την ίδια αγάπη που έδινες και στο δικό σου ως τώρα, μπορεί να έφυγε αλλά σίγουρα ένιωθε την αγάπη σου και ότι ήθελες να το σώσεις,τώρα ηρέμησε!

Εγω εχω να πω ενα μεγαλο μπραβο στον Σαββα, για την ευαισθησια του πανω στα ζωα .
Πού λιγοι ζωοφιλοι και "ζωοφιλοι" θα εκαναν οσα εκεινος για τον αλητακο του.

Αχ ρε Σάββα κρίμα με στεναχώρησες βραδιάτικα... Κουράγιο, όπως είπε κι ο φίλος:

κριμα!στεναχωρηθηκα:( ειναι πραγματικα πολυ ασχημο πραγμα να σου τυχει:(δυστηχως ετσι γινεται με τα ζωα,δε μπορεις παντα να τα βοηθησεις οπως θα ηθελες.
η μονη παρηγορια ειναι να ξερεις οτι οσο ητανε εδω του προσφερες οτι καλυτερο μπορουσες και εζησε καλα.:(
σκεψου πως περνανε πολλα αδεσποτα η ακομα και ζωα που εχουν σπιτι αλλα κακους ιδιοκτητες...

ειμαι σιγουρος απτην αντιδραση σου οτι ο γατος σου εζησε πολυ ομορφη ζωη φιλε μου!σου ευχομαι να το ξεπερασεις γρηγορα και να βρεις τον επομενο φιλο σου:(

κριμα φιλε μ για το γατακι σου να εισαι γερός να το θυμασαι

ένα μεγάλο μπράβο κι από μένα, είμαι σίγουρος ότι εισέπραξε όση περισσότερη αγάπη και ενδιαφέρον γινόταν

Nα εισαι καλα φιλε μου, και εσυ με το καλο να τακτοποιηθεις στον νεο τοπο διαμονης σου, και να μας θυμασαι στις ενυδρειακες αναζητησεις σου.

Αυτος ο γατουλης ηταν σαν σκυλος...
Στεκοταν απεναντι και με "εκοβε", και μολις τον κοιταζα και του φωναζα "ελα βρε" ετρεχε και πηδουσε επανω μου αρχιζοντας το χουρχουρητο, και οταν τον χαιδευα στην κοιλια που του αρεσε, με εγλειφε για να με ευχαριστησει...
Μιλαγαμε, του μιλαγα και απαντουσε.
Οτι ηθελε πηγαινε μπροστα "στο αντικειμενο του ποθου του", νιαουριζε και με κοιταζε.
Περυσι το καλοκαιρι που μου το εσκασε, (λιγο πριν του κανω στειρωση) μου γυρισε με ματωμενη την μυτη, και με βγαλμενο το ποδι απο το ισχυο.
Περασαμε το καλοκαιρι παρεουλα, κανοντας του baby sitting για να αναρρωσει ο τυπακος απο την εγχειριση, και εγω απο τα 1500 συνολικα ευρω.
Δεν πηγα πουθενα για να μην εχουμε επιπλοκες.
Ατυχο ζωο...:(
Το αγαπουσα οπως θα αγαπουσα το παιδι μου, οπως και καθε ζωο που ειχα.
Το ιδιο ειχα κανει με εναν σκυλακο που ειχα πριν πολλα χρονια.
Ειχε καρκινο στα γεννητικα οργανα.
Του εκανα την πρωτη εγχειριση, και καθομουν (καλοκαιρι παλι) να τον δροσιζω μεχρι να συνελθει απο την ναρκωση, και για να μην κοψει τα ραμματα.
Δυστυχως σε εναμισυ χρονο ειχε κανει μετασταση σε ολη την κοιλια του, και το ζωο βογγουσε.
Αναγκαστηκα να του κανω ευθανασια, γιατι δεν γινοταν τιποτε αλλο (τοτε).
Ποτε δεν θα ξεχασω οταν σηκωσε για τελευταια φορα το κεφαλι του, με κοιταξε βγαζοντας ενα λυγμο, και...

Ειναι αθωες ψυχουλες που ζητουν πολυ λιγα πραγματα, και μας δινουν και την ψυχη τους...

Παιδια σας ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου για τα λογια συμπαραστασης σας.

Τα περισσότερα ζώα όταν νιώσουν άνετα με εσένα και σε συμπαθήσουν θα σου δείξουν την αγάπη τους και το ενδιαφέρον τους.

Το γατάκι που υιοθέτησα την ίδια μέρα που ένα αμάξι σκότωσε μπροστά μας το δικό μου αρσενικό όταν είδε το συμβάν και με είδε μετά στεναχωρημένο και δακρυσμένο (ήμουν 10 ετών τότε) να κάθομαι σε μια καρέκλα σκεφτόμενος πως θα πώ τι έγινε στα υπόλοιπα αδέρφια μου, ήρθε -και παρόλο που ποτέ δεν με άφηνε να την χαιδέψω η να την πλησιάσω - ήρθε και πήδηξε πάνω μου κοιτάζοντας με μέσα στα μάτια σαν να ήθελε να με παρηγορήσει και με άφησε να την χαιδέψω.

Δεν ήθελα πολύ στο να την υιοθετήσω αμέσως και να της προσφέρω ένα σπίτι και αγάπη , και δεν το μετάνιωσα η συγκεκριμένη κοιμόταν παντα μαζι μου στο κρεβάτι μου, όταν γεννούσε με ήθελε παρόν στην γέννα και μόνο εμένα άφηνε να πιάσω τα μικρά της την πρώτη εβδομάδα, και όταν ήμουν στεναχωρημένος ανέβαινε πάνω μου και αν έκλαιγα μου έγλυφε τα δάκρυα, αν γινόταν καβγάς με εμένα και άλλο παιδι στην γειτονιά ήταν έτοιμη να ορμήσει στον αντίπαλο μου για να με προστατέψει όποτε ήταν παρόν.

Και το άλογο μου μια μέρα που στην παραλία καλπάζοντας σκόνταψε με αποτέλεσμα να με πετάξει σε ένα βράχο και να χτυπήσω άσχημα το γόνατο μου με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ξαναιππεύσω, το συγκεκριμένο πλάσμα, νιώθωντας ότι είχα τραυματιστεί, δεν έφυγε λεπτό απο δίπλα μου μέχρι την στιγμή που διαπίστωσε ότι στην παραλία υπήρχε και άλλος ένας καβαλάρης και κάλπασε προς το μέρος του για να μου φέρει βοήθεια.

Πραγματικά κάθε ζώο μπορεί να σου δώσει την αγάπη που σου έδωσε το γατί σου, απλά θα πρέπει να του δώσεις το χρόνο να σε πλησιάσει.
Πάρε σύντομα ένα καινούργιο γατάκι απο το δρόμο και δεν θα το μετανιώσεις!